Dag 18

Gisteren ben ik van het NHCC dorp naar Phnom Penh city gebracht, waar ik verblijf in een guesthouse. Een budget guesthouse. En dat merk ik! haha al die claustrofobische gangetjes en trappetjes voordat ik bij mijn kamer ben. Toch is het top, ik heb namelijk een tweepersoonsbed en ik was vannacht zo moe dat ik heerlijk geslapen heb.
De laatste dagen in het NHCC dorp waren erg leuk. Er kwamen vijf Franse jongeren die erg muzikaal waren en gitaar gingen spelen. Elke avond gingen we liedjes zingen en overdag was wat gezelschap tijdens het werk leuk! Ze konden alleen niet super Engels dus mijn hersenen hebben hard gewerkt om in het Frans tegen ze te praten. Ik ben nu steeds een beetje in de war, ik denk in het Frans/Engels/Nederlands allemaal door elkaar.
Het afscheid van alle kinderen gisteren viel minder zwaar dan gedacht, je weet dat je ze achter laat op een plek waar veel zorg en liefde is en waar ze zich op hun plaats voelen. Toch was het wel moeilijk toen ik brieven kreeg en tekeningen met hartjes en "come back next year" en I love you en miss you kreeg.
Toen ik gisteren aankwam in het guesthouse viel ik toch een beetje in het diepe. Weg van een omgeving die de afgelopen twee weken toch wel vertrouwd geworden was en ineens in een grote drukke stad in een klein kamertje alleen. Even diep adem gehaald, natuurlijk even een berichtje naar thuis en toen ben ik wat gaan eten. Hoe toevallig dat ik een Amerikaanse jongen tegenkwam die ook wel wat gezelschap kon gebruiken; hij was ook alleen. We hebben toen een wandeling gemaakt en gekeken wat er allemaal te doen valt. Er is een rivier en daar langs lopen met een beetje wind is erg fijn. Het is heel grappig om te zien dat, tussen al die uitlaatgassen en drukte, heel veel mensen actief bezig zijn. Op een pleintje naast de weg zagen we jongens voetballen en een paar meter verder zagen we ouderen dansen compleet uit de maat, maar zo schattig.
Ze hebben hier zelfs fitness apparaten buiten staan. Compleet met instructies en al en er wordt veel gebruik van gemaakt. Ze staan gewoon midden in de stad, heel grappig. Natuurlijk heb ik daar ook even een work out gedaan, maar het was vooral een training van de buikspieren tijdens het lachen. De fitnessapparaten zijn hier toch wat anders dan thuis, het zag er hilarisch uit.
Toen we het guesthouse weer gevonden hadden (dankzij mijn geniale ingeving dat iets me bekend voorkwam, heel schokkend, ik die de weg vind.) ging ik nog eventjes op mijn laptop en wat bleek: hij deed het!! Ik heb er toen nog wat foto's opgezet, alleen het uploaden duurde best lang.
Toen ik ging liggen merkte ik ineens hoe moe ik was en binnen 2 minuten lag ik volgens mij al te slapen.
Vanmorgen ging de wekker om 6 uur, die ik nog even verzet heb naar half 7. Na wat gegeten te hebben ben ik met de Tuk-Tuk naar de Psar Toul Tom Pong ofzo gegaan. Lang woord voor een groooote overdekte warme benauwde markt met 10000 keer hetzelfde. Heel veel kleding, sieraden, antiek en eten. In de omgeving van Phnom Penh hebben ze veel fabrieken van kledingmerken zoals nike en H&M. Veel van die kleding gaat natuurlijk naar het westen maar sommige kleding beland ook op de markt. Heel grappig om tussen de traditionele kleding een tshirt te zien wat ik zelf heb gekocht in de H&M in Nederland. Het is dus (grotendeels, op Kevin KleinXD en Guccij ) allemaal echt. Voor 1 dollar had ik een shirt van abercrombie and fitch en een leuk merkloos jurkje.
Verder nog souvenirtjes en cadeautjes gekeken.
Door de hitte en waarschijnlijk vermoeidheid werd ik toch een beetje duizelig en de cola die ik kocht hielp er niet veel tegen. Ik had flink onbeten dus dat kon het niet geweest zijn. Toen ben ik met de Tuk-Tuk naar mijn guesthouse gegaan. Heerlijk is dat zo'n ritje in de Tuk-Tuk. Lekker met een windje en je ziet van alles. Ik heb eventjes een uurtje een dutje gedaan en inderdaad, het was vermoeidheid, ik voel me nu veel beter! Het is nu ook keihard aan het regenen dus het was een geluk bij een ongeluk. Als het hier regent, giet het namelijk en staat het water tot halfverwegen je kuiten. Zometeen ga ik lunchen bij een restaurant Friends, een NGO dat voor scholing en opvang voor straatkinderen zorgt! Eten voor het goede doel! Ook is daar een nailbar, dus even lekker nagellakken denk ik, hihi.
nou, mijn maag rammelt dus ik ga gauw eten! ( alles behalve rijst )

xxxx uit Phnom Penh, Anne