Familieliefde, corruptie en het verkeer

Zo, eventjes lekker op een terrasje zitten met uitzicht over de rivier met een lekker ananassapje erbij.
Wat een contrast met vanmorgen, toen Marlyn (een Cambodiaans (=Khmer) vrouwtje die voor NHCC werkt)me meenam naar een gezin dat in niet veel meer dan een kartonnen doos leefde.
Als ik zoiets thuis op tv zie, grijpt het me gigantisch aan. Misschien heeft dat ook te maken met de treurige achtergrondmuziek. Nu hoorde ik namelijk lachende kinderen en kletsende moeders. Ik had geen medelijden, ik had meer respect voor dit gezin. Ze leven met de levensomstandigheden die ze hebben en hoewel het ontzettend moeilijk moet wezen om te overleven, ze leken te stralen. Misschien omdat ze bezoek leuk vonden, maar ik denk vooral omdat dit zulke sterke mensen zijn. Je zal maar moeder zijn van 5 kinderen en tussen de afval moeten leven. Ik ben zelf natuurlijk geen moeder, maar ik kan me voorstellen dat je altijd het beste wilt voor je kind en zoiets zal dan heel moeilijk zijn. Veel mensen hadden in haar schoenen misschien de hoop al opgegeven hebben. Zij niet. En terwijl de regering rondrijdt in rangerovers, er musea vol gouden en diamanten voorwerpen zijn, er een olympisch stadion gebouwd wordt en er niets gedaan wordt aan de armoede van bijvoorbeeld dit gezin, gaan ze niet bij de pakken neerzitten, maar proberen ze te overleven. De liefde van een gezin overwint alles!!!
Dat is een ding wat ik vandaag begrepen heb.

Er zijn ook dingen die ik niet begrijp, om maar het maar weer even over die honderden rangerovers, lexussen, bmw's en andere luxe auto's te hebben. Hoe kan het, dat ik alleen maar arme wijken zie en zoveeeeeel dure auto's. Toen ik het centrum uitliep begreep ik het. Gated communities, gigantische hotels (maar dan ook echt gigantisch met gouden hek en al) en nog meer dure auto's. Zoals Marly zegt: not fair, the government just doesn't care about us people. Corruptie. De foto's van de koning in het Royal Palace vond ik ineens niet meer zo leuk..
En waarom er in hemelsnaam een Olympisch stadion is.. dat begrijp ik al helemaal niet. Cambodja is niet arm, Cambodja heeft veel geld. Dat zit allemaal in die auto's, allemaal in dat stadion, allemaal in de zakken van de regering.
Hoe kun je nu op die manier een land regeren? Waarom zou je dat willen terwijl je weet dat het volk er zo onder lijdt?
Ik vind dit ver-schrik-ke-lijk!

Goed, ander onderwerp. Scooters. Overal. Ik heb werkelijk waar volgens mij bijna alle merken, maten en kleuren voorbij zien komen. De weg ziet er zwart van. Als ik in een tuktuk zit, lijkt het net alsof ik een stel scooterrijdende bodyguards om me heen heb, zo dichtbij rijden ze. Ik gil soms wel ineens hoor en dan kijken ze me aan van: het gaat goed. Ja goed, maar wel maar net!! Net zoals ik de straat oversteek, dat gaat ook elke keer maar net goed. Ik heb van iemand geleerd dat je stevig door moet stappen, zelfverzekerd kijken en gewoon, hup gaan. En hoe gek ook, iedereen houdt in. Of bijna iedereen, het blijft een beetje eng. Gewoon goed uitkijken helpt natuurlijk ook.
Ik vind het al opvallend dat er veel scooters rondrijden, maar nog opvallender is hun manier van scooterrijden. Met het hele gezin op een scooter. Kind voorop, dan vader aan het stuur, nog een kind achter pa, daarna ma met een kind op schoot. En het grappige ( of nouja grappig.. ) dat alleen pa een helm op heeft! Zijn vrouw en kinderen laat hij gewoon onbeschermd achterop ( of voorop ) zitten! En dat is niet een enkele keer dat ik dat gezien heb hoor, gewoon elke keer! Elke keer heeft pa een helm op en de rest niet. Wat ook bijzonder is is dat veel jongeren geen helm dragen, maar wel een mondkapje! Je beschermt niet je hoofd, maar wel je longen? Ik ben bang dat je na een scooterongeluk hier zonder helm nog weinig hebt aan je longen, maargoed.
Andere mensen nemen het niet zo nauw met de uitlaatgassen en zetten hun stoel en tafel midden op de stoep en gaan daar zitten eten. Zo kunnen ze ook de luxe van buiten eten ervaren!

Nou, morgen had ik op de planning het nationaal museum gezet en eerlijk gezegd zie ik er een beetje tegenop. Wat ik er over gelezen heb is dat er veel gouden voorwerpen, kunst en andere mooie dure voorwerpen zijn van vroeger, maar wat mij betreft strooien ze dat spul uit over de sloppenwijken. En.. mijn vrije dagen in Phnom Penh zijn om even bij te komen en niet om dingen te doen die ik niet leuk vind. Ik ga liever nog even een rondje door de stad lopen en even wat wind halen bij de rivier. Misschien nog even naar de markt en.. naar de blind massage voor het goede doel. ( ja puur en alleen voor het goede doel ga ik me laten masseren.. niet dus!! )

veel kusjes aan het koude Nederland en ik hoooop dat er een beetje hitte van hier naar jullie komt. Dat is voor ons allemaal fijn;)
xxxxxxxxxxxxxx Anne