dag 3

Dag 3
Ik werd gelukkig weer gezond wakker en gelukkig maar, want die middag was het sportdag! Ik leerde de kinderen radslagen, handstanden en koprollen. Toen ik het voordeed keken ze me verbaasd aan alsof ze dat nog nooit gezien hadden. Eerst waren ze wat terughoudend, maar toen ze het probeerden bleken het echte talenten! Ze deden alles moeiteloos na. Ze zijn niet bang om te vallen, het zijn sterke kinderen. Soms vallen ze op hun hoofd en geven geen kick. Behalve als ze merken dat ze een kus of knuffel krijgen als ze vallen en huilen. Ze hebben echt behoefte aan liefde. Net magneetjes! Lieve magneetjes met allemaal een eigen verhaal. De kinderen leven nu in een fijne omgeving, alleen geen familie en de meesten hebben het hiervoor erg moeilijk gehad. Daarom is het zo belangrijk dat ze niet alleen elkaar, maar ook volwassenen om hen heen hebben. Daarom laten Kathy en John veel vrijwilligers komen. John en Kathy doen het echt geweldig trouwens. Ze helpen heel veel kinderen en ze hebben ook nog een kindertehuis in de stad. Ze gaan slim te werk, ze hebben veel sponsors in Amerika.
Het blijft alleen een feit dat weinig kinderen een echte toekomst zullen hebben, omdat ze allemaal aids hebben. Het is daarom dat Kathy en John ervoor zorgen dat elke dag een feestje is. En dat is het, een feestje om het leven te vieren! Ik vind het alleen wel een bitterzoet feestje.