gisteren en vandaag

Meestal geef ik smiddags Engelse les bij dezelfde klas. Bij een lerares die open staat voor tips en wil graag beter worden in Engels. Gisteren ging het eigenlijk zo goed dat het niet echt nodig was haar bij te springen, dus liep ik de andere lokalen langs om te kijken wat ik kon doen. Ik liep een klas binnen waar veel lawaai vandaan kwam. De reden: geen leraar. Ik ging naar de directeur en die zei: teacher sick. Alle kinderen zaten gewoon het uur af te wachten in het lokaal. Hoe bijzonder dat ze nog allemaal in het lokaal waren en netjes op hun stoel zaten. De directeur liep met me mee en wees naar het bord waar in het Khmer allemaal zinnen stonden. You! Uhm allright but no Khmer, English!
Daar stond ik dan, zonder te taal te kennen met leerlingen van allemaal verschillende leeftijden. Geen idee wat het niveau was. Ik keek in een schrift en zag dat ze bij de letter F waren. Ik ben toen maar met de letter G verder gegaan en ze wisten allemaal woorden zoals green en goat en giraffe. Verder heb ik hoge getallen gedaan en lichaamsdelen. Toen de leerlingen het zichtbaar beu raakten kwam net op tijd Marlyn ( ze spreekt Engels en Khmer) binnen en die heeft toen wat dingen voor me vertaald. Het ging gelukkig best oke, maar ik was geschokt dat de leraar ziek was. Ik hoorde later dat hij al 3 maanden ziek was..

S'ochtends help ik meestal bij Nursery, de crèche. Vandaag heb ik hartjes geknipt en die hebben ze gekleurd en beplakt met stickers. Gisteren deden we dat met bootjes. In die groep zit mijn krokodillentranen-mannetje. Hij huilt om alles en als je naar hem lacht verandert zijn 'verdriet' meteen weer in een lach. Hij is 3 jaar oud, een jaar jonger dan de rest maar hij is zo klein als een baby. Hij draagt een rompertje met 'my first christmas' erop, moet je nagaan. Na een uurtje spelen wilde hij toch echt bij me zitten en na een heleboel krokodillentranen kreeg hij het voor elkaar dat hij nog de enige was die bij mij op schoot zat. Later bleek waarom hij dat wilde; binnen een minuut viel hij in slaap. Het zal nog wat worden donderdag als ik hier vertrek, het liefst neem ik hem mee naar Nederland. Hup 5 van die droppies stiekem in mijn tas.
Het is wel fijn om te weten dat ze het goed hebben als ik vertrek! Want volgens mij is dit de enige Crèche in heel Cambodja. En zo niet, dan zijn het er niet veel meer. De juffen verzinnen allemaal spelletjes en ze spelen met bellenblaas, ze gaan overrollen met een bal, ze maken knutselwerkjes en er wordt voorgelezen. Eigenlijk net zoals in Nederland. Dat is heel bijzonder, want het onderwijs is hier echt heel slecht. Kathy en John hebben hier voor Cambodjaanse begrippen een fantastische school opgezet. Het ontbreekt de leraren alleen aan opleiding, de engelse leraren schrijven verkeerde woordjes op het bord en sommige leraren en kinderen komen niet eens opdagen. Het is zo belangrijk dat er goede opleidingen komen en dat kinderen gesponsord worden om naar school te gaan, zodat er voor heel Cambodja een toekomst is en dan kunnen ze later weer op eigen benen staan. De projecten die ik straks ga bezoeken staan helemaal in het teken van opleidingen, zodat Cambodja zich kan ontwikkelen. Dit zijn de Don Bosco Centers waaraan Sawasdee meewerkt. Wil je hier ook aan meewerken door te sponsoren? Kijk op www.cambodja-sawasdee.nl